Automatisering is een breed begrip. De een denkt aan een volledig geautomatiseerd hoogbouwmagazijn, de ander aan een robotarm. Welke niveaus van automatisering kunnen we onderscheiden? Wij zetten een en ander op een rij.
Allereerst maken we een onderscheid in verschillende niveaus van automatisering. De meeste magazijnen verwerken pallets en colli's, maar steeds vaker ook losse items. Daarvoor zijn vaak verschillende processen ingericht: pallets liggen in palletstellingen, maar het verzamelen van items gebeurt in manuele magazijnen, vaak vanaf legbordstellingen. De eerste vraag is welk proces geautomatiseerd moet worden: de verwerking van pallets, van colli's of van items?
De tweede vraag is welke handeling geautomatiseerd moet worden. Gaat het om intern transport, de opslag of orderpicking van goederen? Bij de meeste automatiseringsoplossingen gaat het om een combinatie van deze drie handelingen. Daarbij geldt: hoe meer handelingen, hoe complexer het project. Dat hoeft niet perse: het is mogelijk om te starten met alleen automatisering van het intern transport.De derde vraag betreft de mate van automatisering. In operaties waarbij mensen nog steeds een belangrijke rol spelen, bijvoorbeeld omdat de orderpicking alleen handmatig kan worden gedaan, worden vaak semi-automatische oplossingen geïmplementeerd. Een groot deel van de handelingen verloopt automatisch, maar pas nadat de operator daartoe de opdracht geeft.
Bij volautomatische systemen is het niet de mens, maar een centraal softwaresysteem dat bepaalt welke handeling op welk moment wordt uitgevoerd.
Volledige automatisering is vaak alleen mogelijk bij in- en uitslag van volle pallets, zoals in automatische hoogbouwmagazijnen. Het voordeel van pallets is dat ze standaard afmetingen hebben, wat automatisering gemakkelijker maakt. Dat is anders bij colli's en items, waarbij de uniformiteit in vormen en afmetingen vaak ver te zoeken is. Volledige automatisering op colli- en itemniveau is vaak alleen mogelijk als de goederen eerst in standaard bakken of op standaard trays worden gelegd. Voor goederen die te groot zijn voor een standaard ladingdrager, is dan een apart, meestal handmatig proces nodig.
Autonome systemen
Denk aan robots of AGV's die zelfstandig opdrachten uitvoeren. Het centrale softwaresysteem geeft alleen de opdrachten, bijvoorbeeld de bestemming van een pallet. Vervolgens zoekt de AGV zelf de weg naar die bestemming. De centrale software schrijft niet zoals bij volautomatische systemen stap voor stap voor welke handelingen elk onderdeel van het systeem moet uitvoeren. De voordelen van autonome systemen liggen op het gebied van flexibiliteit en schaalbaarheid. Ze kunnen vaak opereren in bestaande magazijnen. Het is mogelijk om klein te beginnen met één AGV of robot en vervolgens naar behoefte de vloot uit te breiden. Ze kunnen opereren in omgevingen met mensen en vaak zelfs met mensen samenwerken.
Naast semi-automatische en volautomatische systemen kunnen we vandaag de dag een derde variant van automatisering onderscheiden: autonome systemen.
Intern transport
Wat zijn nu exact de mogelijkheden van automatisering? Neem allereerst intern transport, waarvoor doorgaans hef- of magazijntrucks worden ingezet. De traditionele methode om dit proces te automatiseren is de installatie van conveyors zoals kettingbanen, rollenbanen, of transportbanden. Dat zijn gebouw gebonden systemen die veel ruimte in beslag nemen en vaak in de weg staan. Een centraal softwaresysteem is nodig om de goederen de juiste route over de conveyors te laten volgen.
Een alternatief is de inzet van AGV’s, denk aan magazijntrucks die zijn omgebouwd tot Autopilot. Met de inzet van AGV’s blijft de vloer vrij. Met gebruik van nieuwe navigatietechnieken wordt het steeds gemakkelijker om routes de definiëren en te veranderen.
Opslag en orderpicking
Traditionele opslag- en orderverzamelsystemen zijn goederen-naar-de-man systemen. De pallets, bakken of trays met goederen worden met behulp van kranen, shuttles en/of conveyors naar de orderpickstations gebracht. Daar staat een orderpicker die het juiste aantal producten neemt, waarna de ladingdragers weer terug naar de opslag gaan. Dit zijn complexe systemen die veel programmeer- en testwerk vereisen.
